Book Club: Het Geheugenboek – De Recensie

Lieve lezers,

Helaas heeft het eindsignaal van deze Book Club weer geklonken.
Laat ik beginnen met alle mensen die zich hebben aangemeld te bedanken. Alle mensen die mee gelezen hebben en natuurlijk de lieve Book Club leden.

Vandaag sluiten we deze Book Cub dan ook af met de recensie.

img_6150

Titel:  Het Geheugenboek
Auteur: Lara Avery
Verschenen:  April 2017
Pagina’s: 384
Uitgever: L.s.

Het geheugenboek van Lara Avery is perfect voor fans van John Green, Jennifer Niven en Gayle Forman. De 17-jarige Sammie weet precies wat ze wil: met de hoogste cijfers haar eindexamen halen en het kleine plaatsje waar ze woont voorgoed de rug toekeren. Dan hoort ze dat ze een zeldzame ziekte heeft die haar herinneringen van haar zal stelen. En zo wordt het geheugenboek geboren. Sammie schrijft aan haar toekomstige zelf: over waar ze haar studieboeken opbergt, op wie ze verliefd is en wie haar hart heeft gebroken, en over haar oude jeugdvriend die er alles aan doet haar aan het lachen te maken, en haar tot het einde toe te steunen… Het geheugenboek van Lara Avery zal gegarandeerd je hart breken. Houd je zakdoekjes maar klaar!

Koop bij bol.com

 

Zoals altijd beginnen we bij het uiterlijk van het boek. Iedereen vond de cover enorm bij het boek passen. De meningen over mooi zijn verdeeld. De een vind het mooi de ander vind het een beetje ouderwets. Maar iedereen is het er overeen dat de test die door de cover zit past bij het boek.  Qua stevigheid heeft een van de leden ondervonden dat hij erg stevig is aangezien deze hem van de trap heeft laten vallen en er zo goed als geen schade aan het boek was.

Over hoe het boek leest is ook iedereen het met elkaar eens. Opvallende punten zijn dat het lettertype groter is dan normaal. Dat de vertaling niet helemaal klopt en je vaak kan achterhalen dat de engelse zin geweest is door de directe vertalen. En de typ/schrijf foutjes. Als moet naar de nuance in gemaakt worden dat dit ook bewust gedaan an zijn omdat dit bij het verhaal past.

Over de personages zijn we ook allemaal behoorlijk eensgezind. Iedereen is dol op Sammie die een sterke krachtige persoonlijkheid heeft. Zelfs een volwassene kan soms nog wat van haar leren. De andere personages paste goed maar één van de personages, waarvan je vermoedelijk wel weet welke als je het boek hebt gelezen vond iedereen er niet echt bij horen. Hij was wel aardig maar wat had hij nu eigenlijk toe te voegen aan het verhaal?

Het boek gaf ons allemaal een achtbaan van emoties. Van verliefd naar gefrustreerd naar enorm verdrietig. Het kwam allemaal voorbij. Hou je dus vast en de zakdoeken bij de hand tijdens het lezen.

Iedereen die het boek gelezen heeft vloog door het boek heen. Iedereen had hem zo uit en stond bol van de emoties.
Het boek omschrijft prachtig hoe het leven met deze ziekte is en neemt je mee in het proces hier doorheen. Dit met alle emoties en gevoelens die daarbij horen.
Het perspectief van het boek is dan ook bijzonder en haalt daar zijn kracht uit.

Gezamenlijk geven wij dit boek dan ook graag:

SterSterSterSterSter leeg

img_6544

En dan nu: De mini-recensies 

Bianca
Het geheugenboek , een boek wat  zeker in je  geheugen blijft. De 17-jarige Sammie staat met vaste benen in het leven maar krijgt de diagnose : onheilbaar ziek. Ze schrijft een soort dagboek aan haar zelf om dingen niet te vergeten. Dit boek heeft heel veel emoties los gemaakt bij mij tijden het lezen. Het laat je zien dat je ondanks een zware ziekte de moed nooit moet opgeven en dat je kracht kan scheppen uit de mensen om je heen die om je geven. Een emotionele verhaal wat je aan het denken zet.

Annemik
De cover van Het Geheugenboek lijkt ouderwets, maar past denk ik toch bij het verhaal en vooral bij Sammie als persoon. De taal vond ik soms erg vaag of apart, en ik heb toch het idee dat er bij het vertalen iemand heeft zitten slapen, want ‘zoenen’ is in mijn ogen toch niet helemaal hetzelfde als ‘vrijen’. Door het boek heen was het moeilijk om een besef van tijd te houden. Je leest vanuit een onbetrouwbare verteller, wat in dit geval betekent dat er soms een week weggelaten wordt en soms er drie hoofdstukken gaan over hetzelfde uur. Wat ik persoonlijk knap vind, is dat dit ontbreken van tijdsbesef voor mij niet storend aanvoelde. Pas aan het einde van het boek begon ik me af te vragen hoelang er tussen verschillende stukken zat. Er valt dus weinig te zeggen over de vertelde tijd in dit boek. Wat ik wel weet, is dat ik Het Geheugenboek in een hoog tempo uit heb gelezen. Als je eenmaal in het verhaal zit, laat het je niet meer los en móét je wel doorlezen. De schrijfstijl draagt daar zeker aan bij. Het is gemakkelijk te lezen en vaak worden pagina’s niet helemaal gevuld, dus je vliegt bijna letterlijk door de bladzijden heen. Mijn enige minpuntje wat betreft de gebruikte taal is dat het soms raar of verwarrend vertaald is, wat je volledig uit het verhaal haalt. De personages in Het Geheugenboek zijn levendig en voelen zo echt dat het je weinig moeite kost om je in te leven. Als je nog niet genoeg meeleefde met de hoofdpersoon, natuurlijk. Het is heel bijzonder om te lezen hoe Sammie haar ziekte ervaart en hoe ze je meeneemt op haar weg van woede, acceptatie en liefde. Dit verhaal breekt je hart en laat je niet met rust nadat je de laatste bladzijde hebt omgeslagen.

Sanne
Als je zin hebt in een vlot geschreven boek dat lekker wegleest en ook nog emotionele waarde heeft, is dit een aanrader.  Ik ben een groot fan van tussen de regels lezen en dat was met dit boek soms nodig. Zo lijkt het soms goed met haar te gaan, omdat ze alles zelf vrij optimistisch neerpent, maar uit reacties van haar omgeving valt af te leiden dat ze soms wellicht iets te optimistisch is. De vertaling was in mijn ogen soms een struikelblok en gek genoeg vond ik het een beetje jammer dat het boek geschreven is als dagboek van de hoofdpersoon. Hoewel het in het begin een erg goed beeld geeft, miste ik daardoor de emotionele connectie – de zwaardere momenten werden slechts kort en eenzijdig beschreven. Aan de categorie Young Adult is dit boek zeker een waardevolle toevoeging. In feite heeft het alles: humor, hartzeer en een origineel plot! En met zo’n cover… Wie kan dat boek laten liggen?

Mariska
De kaft trok meteen mijn aandacht door de quote en de fantastische foto waarbij het dagboek op de huid van het hoofdpersonage Sammie is te lezen. En zo interigerend als ik de kaft vond, zo diep raakte het boek mij. Het boek begint nadat Sammie de diagnose heeft gekregen en met haar geheugenboek begint. Het boek is haar geheugenboek. Je gaat met haar mee als ze het onbekende terrein van haar ziekte en alles wat daarbij hoort, ontdekt. Waar Sammie in het begin denkt dat ze alles onder controle heeft, komt ze er al snel achter dat haar ziekte invloed heeft op elk groot en klein aspect van haar leven. Van liefde en vriendschap tot tandenpoetsen en eten, haar ziekte dringt overal door. Hoe gaat haar toekomst er uit zien? Samen met Sammie ga je op deze ontdekkingsreis naar onbekend territorium. Hoe gaat dit haar leven beïnvloeden en kan zij en iedereen om haar heen het accepteren? Kan jij het accepteren? Wees voorbereid op een lach en een traan, want naast een vervelende ziekte heeft Sammie ook een goed gevoel voor humor.

Dominique
Het geheugenboek is een absoluut uniek boek. De ziekte waar Sammie aan lijdt had ik nog nooit van gehoord en ik hoopte ook heel erg dat deze ziekte niet echt bestond, helaas doet dat het dus wel. Lara heeft ook onwijs goed vastgelegd wat iemands natuurlijke reactie zou zijn op deze ziekte. Sammie is eigenlijk vanaf het begin in de ontkenning. Ze heeft besloten dat ze gewoon beter gaat worden en dat zal maar gewoon moeten gebeuren, of de ziekte het daar mee eens is of niet. Helaas zie je gaandeweg het verhaal dat de ziekte toch de overhand begint te krijgen en Sammie zich steeds meer bewust word van de ernst van de ziekte. Wat ik hier onwijs mooi aangeschreven vind is dat je echt denkt en voelt zoals Sammie. Ik betrapte mijzelf er onwijs vaak op dat ik net als Sammie dacht, wat zeur je nou? Het gaat toch prima met die ziekte! Terwijl de werkelijkheid natuurlijk was: jij leest wat Sammie beleefd, wat Sammie voelt, doet, zegt en hoe zij de ziekte ervaart. Terwijl waarschijnlijk de rest van de karakters al lang door hadden dat het fouten boel was en het niet meer goed ging komen. De karakters in het boek zijn onwijs goed neergezet, je voelt echt mee met iedereen en je kan ook absoluut niet stoppen met het lezen van dit boek. Absoluut een aanrader voor alle leeftijden! Let alleen wel op: je gaat zakdoekjes nodig hebben, ik zelf ben nog altijd compleet van slag door het boek.

 

Dit was hem weer voor deze Book Club. Ik heb enorm genoten van alle gezelligheid en vooral het grote aantal leden in de Facebook groep.

Heb jij het boek ook gelezen en wil jij graag iets toevoegen aan onze recensie laat het dan vooral hieronder weten.

Liefs, Marjolein en de Book Club leden

8 thoughts on “Book Club: Het Geheugenboek – De Recensie

  1. Dankjewel voor de gezellige book club alhoewel ik door een zware val pas op het einde de tweede helft kon lezen vloog je er zo doorheen. Vertaling inderdaad niet al te best. Toch stoorde het niet teveel omdat het een zo mooi ontroerend boek was. Hopelijk snel tot de volgende book club. ☺️ ❤️

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *