Op bezoek bij Lemniscaat

Lieve lezers,

Omdat ik samen met een aantal geweldige bloggers ambasadeur van het boek De Negen Kamers ben. Mocht ik op bezoek bij Lemniscaat. Vandaag vertel ik jullie graag wat meer over deze dag.

Om 5 uur mocht ik bij deze prachtige uitgeverij in Rotterdam zijn. Voor de deur kwam ik al snel een aantal bloggers teegn die ik al veel te lang niet had gezien. En alleen dat al was super om ze weer eens te zien. We waren echt met een super leuke club met allemaal lieve, leuke en aardige bloggers. Ook was Peter-Paul van De negen kamers er en een aantal mensen van de uitgeverij.

Voor mij was het de eerste keer bij deze prachtige uitgeverij. We begonnen met heerlijke hapjes waar ik nu nog zin in heb en met een gezellig gesprek met Peter-Paul. Wat ik fijn vond aan dit gesprek was dat iedereen open en eerlijk was over het boek. Dit zorgde voor een uitdagend en fijn gesprek. En zo kwamen we er ook achter dat dit boek niet in een hokje past en dat iedereen het boek anders leest en er andere onderliggende lagen in ziet. Vooral het gevoel van erkenning naar elkaar maakte het super en ik denk dat dit voor de auteur ook genieten was.

Ook zijn we tot de conclusie gekomen dat De negen kamerrs echt een boek is dat je gewoon moet lezen. We kunnen er gewoon niets anders van maken. Je kant dit boek niet uitleggen of vertellen wat er zo bijzonder aan was. Je moet het gewoon lezen.

Daarna was het tijd voor een rondleiding door de uitgeverij. Linda gaf deze rondleiding, ik ken haar nog van De Geus en daar was werd ik altijd al helemala betoverd door haar manier van een rondleiding geven. Vol passie en enthausiasme hierdoor raak ik altijd aangestoken en wil ik zooo graag bij een uitgeverij werken. (Ookal hou ik van mijn baan)

Daarna was het tijd om af te dalen naar de kleder want daar mochten we een ‘krasjesboek’ uitzoeken. Dit zijn boeken die door de boekhandel terug gestuurd zijn omdat ze licht beschadigd zijn. Sommige uitgevers verbranden deze maar gelukkig laat Lemniscaat deze boeken terug komen. En dus mochten wij in deze kelder een boek uitzoeken! Hoe leuk is dat!!

Natuurlijk gingen we niet met lege handen naar huis. Onderweg naar de kelder werden we volgetast met prachtige boeken en een prachtig tasje dat bij een van de nieuwe boeken hoort.

Meer over al deze boeken kun je lezen in de staking the shelves.

Gelukkig lieten ze ons ook niet naar huis gaan zonder een gesigneerd exemplaar waar ik enorm blij mee ben.

Nog een bijzonder feitje. Nooit leen ik boeken uit. Maar de dochter van een collega van me wilde een vreemd bijzonder boek lezen. Hallo?! hoe veel toeval kan dit zijn. Het is dus nu voor het eerst dat ik een boek uitleen. En stiekem heb ik er wat heimwee naar.