Lieve lezers,
Wat was 1 november 2014 een prachtige dag. Het was 21 graden en de zon scheen volop. Zo ook in Antwerpen bij Le Pain Quotidien. Want daar stonden 10 bloggers trappelend bovenaan een trap om te gaan lunchen met Sophie en Mathew.
Ter eren van de Monogram Moorden een nieuwe Agatha Christie kwamen deze twee bijzondere mensen naar België. En ik was een van de gelukkige die een interview mocht afnemen met deze mensen.
Sophie en Mathew zijn twee echte Engelse, op het moment dat ze binnen stapte hoorde ik hun heerlijke Britisch English al. Mathew die inmiddels al 70 jaar is ging samen met Sophie aan de kop van de tafel zitten. Eigenlijk was iedereen in het begin een beetje onder de indruk van het feit dat we nu echt met deze twee mensen aan tafel zaten.
Hieronder een korte samenvatting van dit gesprek waarin hopelijk al jullie vragen beantwoord worden.
In 1960 is het laatste boek van Agatha Christie uit gekomen en zoals Mathew zei “That would be it” 40 boeken was genoeg. Echter begon het toch weer te kriebelen om weer een nieuw boek te schrijven. Ondertussen ergens anders in Londen had Sophie een gesprek met haar agent aan de telefoon. Maar toe Sophie op wilde hangen zei haar agent zoals ik elke spannende detectieve “ One more thing” hij vertelde dat hij gisteren een gesprek had met een andere agent en dat hij even had voorgesteld dat zij Sophie Hannah als Agatha Christie fan wel even een nieuwe Agatha Christie zou schrijven. Zoals je misschien wel verwacht was Sophie hier helemaal niet blij mee. Ze vond dat haar agent haar voor schut had gezet en haar een nieuwe afwijzing wilde bezorgen. Want wie zit er nu te wachten op een nieuwe Agatha Christie. Het werd zelfs zo erg dat Sophie al in gedachte een plot had bedacht voor het boek, waardoor ze alleen maar bozer werd op haar agent. Echter een dag later in Engeland had deze agent een afspraak met Agatha Christie Limited. Per toeval hadden deze mannen het over een eventuele nieuwe Agatha waarop de agent natuurlijk zei: Ik heb de auteur al gevonden een echte Agatha Christie fan wil een nieuw boek schrijven.
En zo kwam het idee tot leven een nieuwe Agatha Christie geschreven door Sophie Hannah. Is er ooit een andere auteur in beeld geweest? Het antwoord is nee. Er is gelijk gekozen voor Sophie. Vervolgens was het aan Sophie om hier mee aan de slag te gaan. Ze koos voor een Poirot verhaal omdat deze man een echte “showoff” is en daardoor makkelijk neer te zetten. Geen andere detective zou een hele zaal laten zitten op een stoel om allemaal naar zijn verhaal te luisteren. Zo kwamen de eerste lijnen op papier het plot werd uitgewerkt de personages werden uitgewerkt. Uiteindelijk is het boek 5000 woorden langer geworden dan het langste boek van Agatha. Er was eigenlijk afgesproken dat haar boek niet korter zou zijn dan het kortste boek van Agatha maar ook niet langer dan het langste boek. Echter was het verhaal zo goed dat ze die extra 5000 woorden toch maar voor lief hebben genomen.
Sophie kwam op haar 11e voor het eerst in aanraking met Agatha Christie haar vader had op een boekenbeursje een boek van Agatha voor haar meegenomen. Dit boek had ze zo snel uit dat ze aan haar vader vroeg alles mee te nemen wat hij van deze auteur kon vinden, en dit deed hij. Zo werd er in Sophie een grote Agatha Christie fan geboren.
Nu zo veel jaar later en na drie keer alle boeken gelezen te hebben ging ze alle boeken nog een keer lezen maar deze keer omdat ze zelf een nieuwe Agatha mocht schrijven. Hierdoor keek ze wel een stuk kritischer naar de tekst zodat ze echt elk puntje van Agatha goed zou interpreteren.
Maar hoe vond Mathew het om Poirot na 40 jaar weer terug te zien in een nieuw boek. Daarop antwoordje hij blij maar ook opgelucht. Het wat voor hem een grote opluchting dat dit werk zo goed werd neergezet. Ook voor hem was het spannend wat er met het werk van zijn grootmoeder zou gebeuren.
Een verhaal wat me echt boeide en me ook bij het hart greep was na mijn vraag hoe Mathew zijn oma kende. Hij antwoorde me eigenlijk is dat best saai, maar zijn antwoord vond ik het tegenovergestelde van saai. Hij vertelde dat hij in het begin niet eens wist dat zijn oma boeken schreef, ze was gewoon zijn oma. Agatha was de gewone oma waar hij in de zomer twee maanden naartoe ging en vooral samen naar muziek luisterde. Zij heeft hem alles geleerd over hun passie voor muziek. Maar het mooiste vond ik nog wel dat zijn oma hem vroeg naar The Beatles want wat was dat nou precies ze waren zo een groot succes. Mathew vertelde ook nu weer met een twinkeling van de herinnering in zijn ogen dat hij zijn oma had uitgelegd dat geen een nummer van The Beatles hetzelfde was. Elk nummer was anders zo noemde hij als voorbeeld ‘Let it be’ dit was een nummer wat nog nooit eerder zo was gemaakt. En daarom waren The Beatles zo een succes over heel de wereld.
Vanuit dit verhaal kwam naar voren dat toen Mathew op school zat en er kwam post in de vorm van boeken deze eerst langs het schoolhoofd moesten. Hij keek namelijk of het geen pornografische blaadjes waren en zette er dan zijn handtekening in. Echter duurde dit altijd wat langer met de post die Mathew van zijn Oma kreeg. De boeken werden namelijk dan in een vakje gedaan het schoolhoofd haalde ze er uit en zette er een handtekeing op. Maar bij Mathew duurde dit altijd net iets langer dan bij de rest. Pas jaren later kwam hij er achter waarom. Het schoolhoofd zijn vrouw bleek een enorme Agatha Christie fan te zijn, maar ook een hele snelle lezer. Ze las het boek dan snel in twee dagen uit en liet het boek dan tekenen door haar man waarna het naar Mathew ging.
Onder al het vragen stellen mochten wij bloggers nog even genieten van een heerlijke lunch samen met deze twee bijzondere mensen. Alles was organisch, en ik moet zeggen de sapjes waren heerlijk!
Natuurlijk hebben we Sophie en Mathew gevraagd wat hun favoriete boek van Agatha Christie was, maar eigenlijk kregen we daar geen duidelijk antwoord op. Eerst was het ‘Body in the Library’ maar daarna ook weer ‘Endless night’ bij Mathew en voor Sophie was het op dit moment ‘Murder on the oriënt express’ omdat je dit verhaal in 4 worden kan omschrijven.
Na deze bijzondere bijeenkomst kregen we kaartjes voor de BoekenBeurs daar gaven Sophie en Mathew namelijk nog een interview en een signeersessie, en een kans om over de boekenbeurs te lopen laat ik natuurlijk niet aan mij voorbij gaan dus ging ik even een kijkje nemen.
Tijdens dit interview werden er eigenlijk alleen vragen gesteld waarop ik inmiddels het antwoord als wist maar het mooie was om te zien dat dit echt een veel grotere set up was waardoor de antwoorden wat algemener waren. In tegenstelling tot de persoonlijke antwoorden die wij een uurtje daarvoor in intieme setting kregen.
Daarna was het natuurlijk tijd om iedereen die op de boekenbeurs was hun eigen exemplaar van De Monogram Moorden te laten bemachtigen met natuurlijk een handtekening van Sophie en Mathew.
Ik heb een geweldige dag gehad in Antwerpen met al mijn gezellige collega bloggers en met deze bijzondere mensen. Veel dank gaat dan ook uit naar Dutch Media voor het organiseren van deze prachtige dag.
Liefs, Marjolein
Een mooi verslag. Ik kon door omstandigheden geen gehoor geven aan de uitnodiging voor deze lunch. Leuk dat ik de verslagen kan lezen!