Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbekende tijd. Genoeg om een studie op te pakken en vooral niet als zieke behandeld te worden. Augustus, Gus, heeft kanker overleefd – ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aan de zinderende wederzijdse aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niet iemands tijdbom zijn.
——
Hazel Grace kan al jaren niet meer ademen zonder haar extra zuurstof. Van haar ouders moet ze naar een praatgroep waar ze een enorme hekel aan heeft maar daar ontmoet ze Augustus. Augustus is een bloed mooie jongen met maar één echt been. Ze leert Augustus steeds beter kennen en leent hem zelfs haar favoriete boek waar Augustus helemaal verliefd op word. Maar omdat het boek midden in een zin eindigt moeten Hazel en Augustus allebei weten hoe het af loopt en besluiten daarom contact te zoeken met de auteur van het boek Peter van Houten. Samen reizen ze naar Amsterdam om daar met Augustus te kunnen praten over hoe het nu verder ging. In Amsterdam komt Hazel eindelijk uit voor haar liefde voor Augustus. Maar helaas verloopt het in Amsterdam niet zoals ze willen.
Een weeffout in onze sterren is het eerste boek van John Green dat ik las. Ik heb het boek zelf in Hardcover editie gekocht omdat deze kaft het meeste leek op de Engelse kaft waarop ik verliefd was geworden. Ik heb erg lang staan twijfelen of ik hem in het Nederlands of Engels zou gaan lezen maar heb uiteindelijk gekozen voor Nederlands omdat dit voor mij prettiger en sneller leest. Maar ben na het lezen van het Nederlandse boek wel heel erg benieuwd geworden naar hoe het in het Engels geschreven is.
Het boek was een verassing voor me, het was niet het standaard ik krijg te horen dat ik kanker heb en mijn wereld stort in verhaal. Hazel was dat stadium al voorbij en was aan het overleven. Dit vond ik erg bijzonder om te lezen. Het boek is daarom in het begin ook geen tranentrekker maar eerder mooi om te lezen en zelfs grappig. Het moment in Amsterdam vond ik heerlijk om te lezen omdat het lekker dicht bij huis is en zo prachtig mooi beschreven. Ook de liefde die tussen Hazel en Augustes opbloeit is magisch om te lezen. Maar na Amsterdam krijgt het verhaal een voor mij onverwachte omslag. Ergens voelde ik dit wel aankomen maar toch kwam het onverwachts. Richting de laatste pagina’s werd het boek voor mij toch even een flinke tranen trekker maar hierna werd het vooral weer heel erg mooi.
Score: 4 van de 5 sterren.
De woorden waarmee ik wil afsluiten heb ik gevonden op een andere website maar vond ik zeker passend om mee af te sluiten. Al vond ik persoonlijk het boek minder heftig dan deze tekst doet suggereren.
“Geen enkele samenvatting kan recht doen aan de kracht van deze roman. John Green heeft een meesterwerk geschreven dat door merg en been gaat, dat kracht geeft en vernietigt, dat ieder godsblij maakt dat hij lééft.”
Liefs,
Marjolein
