Recensie: Zielen – Stephenie Meyer

Lieve lezers,

Vandaag een recensie van een boek wat ik een tijdje geleden gelezen heb. 

Zielen van Stephanie Meyer. Ik was al langer van plan om een recensie te schrijven over dit boek maar heb besloten dit vandaag te gaan doen omdat ik deze hele week al berichten tegen kom op internet dat mensen niet door dit boek heen komen.

Auteur: Stephenie Meyer

  • Nederlands
  • 576 pagina’s
  • Boekerij
  • maart 2009

Wandelaar, de gastziel die Melanies lichaam gekregen heeft, wist al dat het moeilijk was om in een mensenlichaam te wonen: de overweldigende emoties, de levendige herinneringen. maar één ding had ze niet verwacht: de vorige bewoonster weigert haar geest te laten overnemen.

Melanie vult Wandelaars gedachten met beelden van Jared, de man van wie ze houdt. Wandelaar kan zich niet verzetten tegen de herinneringen van haar lichaam, en ze verlangt naar een man die ze nooit heeft ontmoet. Dat is het begin van een romantisch en meeslepend verhaal over twee meisjes in één lichaam, met dezelfde geliefde…

DSC00259

Zielen is een verhaal wat voor mij compleet nieuw was. Zoiets had ik nog niet eerder gelezen. Het verhaal is bijzonder en meeslepend. Ik ben van alle personages gaan houden en vond het uiteindelijk dus jammer dat het boek uit was. 

Melanie is het meisje waarvan het lichaam is en dit is echt een pittige meid ze verzet zich echter flink tegen Wandelaar en dit veroorzaakt hele mooie situaties. Echter *Spoiler alert* Gaat Melanie van Wanderlaar houden en word het zelfs ‘Wanda’ ook de omgeving gaat van Wanda houden maar ook van Melanie en dit zorgt voor het mooie verhaal. Want hoe kan je van twee personen in een lichaam houden? 

Zielen is een dik boek wat mij in eerste instantie bij het kopen juist wel aansprak. Ik dacht eindelijk eens geen hele serie maar weer en los staand lekker dik boek. Echter heb ik heel veel moeite gehad om er in te komen. Het verhaal liep gewoon niet helemaal lekker en daardoor heb ik het zelf ook weg gelegd. Maar toen ik zag dat de film bijna uit kwam heb ik hem toch weer opgepakt en ben ik gaan lezen. Gelukkig was ik met het lezen niet ver verwijdert van het moment waarop ik helemaal in het boek op ging. Aangezien het een dik boek is moet je echt even een stuk lezen om in het verhaal te komen. Maar als je er eenmaal in zit kan je het niet meer weg leggen en ga je er helemaal in op. Het is een prachtig verhaal en halverwege begrijp je al heel goed waarom die lange inleiding die me niet echt pakte zo belangrijk was. Dat is ook de hele rede waarom ik deze recensie schrijf. 

De boodschap luidt dus als volgt: Lieve lezers die dit boek net zoals ik weg legde pak het weer op en ga lezen. 

3,4/5 Sterren. 

Liefs, Marjolein

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *