Lieve lezers,
Dit boek zal je niet ontgaan zijn de laatste tijd. De Appeltaart van hoop. Een nieuw boek van Van Goor dat heel wat beloofd.
Titel: De Appeltaart van hoop
Auteur: Sarah Moore Fitzgerald
Verschenen: April 2016
Pagina’s: 200
Uitgever: Van Goor
Oscar Dunleavy bakt de meest perfecte appeltaarten ter wereld. Nu wordt hij vermist en men vermoed dat hij dood is. Niemand lijkt zich erover te verbazen, behalve zijn beste vriendin Meg en zijn broertje Stevie. Meg en Stevie zijn vastbesloten om te ontdekken wat er met Oscar is gebeurd. Samen leren ze over loyaliteit en vriendschap en de kracht van hoop.
Oscar bakt de meest perfecte appeltaarten ter wereld. Nu wordt ij vermist en vermoed wordt dat hij dood is. Niemand lijkt zich daarover te verbazen behalve Oscars beste vriendin Meg en zijn broertje Stevie. Zij zijn vastbesloten om te ontdekken wat er met hem is gebeurd. Is oscar nog in leven? Is er nog een stukje hoop?
Laat ik beginnen met benadrukken dat dit een Van Goor boek is een geen Best of YA wat het soms wel doet vermoeden. Echter kan dit boek wel door de jonge lezers van Young Adult gelezen worden.
De cover vind ik mooi maar ergens ook weer een beetje kinderlijk. Echte past hij heel erg goed bij het boek en de sfeer van het boek. Het kleurgebruik op de cover vind ik heel erg mooi. Het boek heeft een stofomslag/dust cover met daaronder dezelfde cover op het boek gedrukt.
De papier kwaliteit is goed en lekker dik. Het lettertype daar in tegen moet ik even het nodig over zeggen. Ik het begin had ik heel veel moeite met het boek. Het las niet lekker het lukte niet echt en ik kon er de vinger niet op leggen waarom. Tot ik bij een ander deel van het boek kwam en dat ineens volt las. Het lag dus niet aan de vertaling of aan de schrijfstijl. Het lag aan het lettertype waarin ‘ Meg’ word geschreven. Na wat google werk kwam ik er achter dat dit lettertype voor mensen met dyslexie afgeraden word. De letters gaan namelijk door dit lettertype in elkaar doorlopen. En aangezien iemand met dyslexie op een andere manier leest maakte het dit voor mij extra lastig.
Afgezien van dat is het wel een lekkere grote letter en een mooie indeling van hoofdstukken. Het boek is namelijk niet samen gepropt om hem zo dun mogelijk te maken.
Het verhaal is opgedeeld in twee oogpunten. Je leest het verhaal of vanuit Meg of vanuit Oscar, ook word er nog verteld vanuit het verleden en later in het boek vanuit het heden. Dit zorgt er voor dat je heerlijk kan doorlezen en je het boek niet zomaar weg legt.
Het onderwerp is een onderwerp waarover nooit genoeg boeken geschreven kunnen worden. Het gaat namelijk over je ellendig voelen en alle oorzaken die daarvan de schuld kunnen zijn. Nu moet je niet denken dat het boek heel erg zwaar is. Het onderwerp is zeer zeker zwaar maar het is geen boek wat mij met een ellendig gevoel op de bank liet zitten. Wel waren de dubbele lagen en de betekenis van het boek heel duidelijk.
Het boek is krachtig en helder geschreven. De personages zijn zo neergezet dat je helemaal kun mee leven met hen. Je voelt hun verwarring hun verdriet en hun zorgen en twijfels. Maar ook geeft het boek je mee hoe een bepaalde gebeurtenis een grote impact kan hebben op iemand zijn of haar leven.
Ps. Zorg dat je bij het lezen van dit boek een flink stuk appeltaart in de buurt hebt.
De appeltaart van hoop is een prachtig boek met een krachtige boodschap.
Hebben jullie dit boek al gelezen?
Liefs, Marjolein
De cover spreekt mij inderdaad ook niet meteen aan, maar het onderwerp en de bijbehorende beschrijving wel. Deze staat dan ook zeker op mijn to read-lijstje. Duidelijke recensie!