Recensie: In Seizoenen

Lieve lezers,

Voor een super leuke leesclub georganiseerd door Alex mocht ik het boek In seizoenen van Judith Visser lezen.
Voor deze leesclub is ook een super leuke avond georganiseerd om met zijn alle het boek te bespreken. Helaas kon ik hierbij niet aanwezig zijn. Maar vandaag kan je wel mijn verslag over dit boek lezen.

Titel: In Seizoenen
Auteur: Judith Visser
Verschenen: Januari 2016
Pagina’s: 399
Uitgever: The House of Books

Hoe belangrijk wordt het verleden, wanneer er geen toekomst meer is?

Wat gebeurt er als je te horen krijgt dat je ernstig ziek bent en door nalatigheid van het ziekenhuis niet meer geholpen kunt worden? Dat je ‘in seizoenen’ moet gaan denken? Annabel Wismar (59) laat het er niet bij zitten en zoekt haar heil bij Belgische artsen, die haar nog wel willen behandelen. Voor haar zoon David is de gedachte zijn moeder te verliezen zo beangstigend dat hij bij haar intrekt. Hoe korter hun toekomst samen wordt, hoe meer een onverwerkt verleden de kop opsteekt.

David blijft vechten om de strijdt die zijn moeder lieverd met haar mee te strijden. Maar ondertussen duiken zijn eigen demonen uit het verleden ook de kop op. En ontrafelt hij steeds meer geheimen over zijn moeder. Hoe moet hij dit alles oplossen en verwerken zonder de fout in te gaan.

De cover van dit boek vind ik prachtig. Zeker na het lezen van het boek. De cover heeft iets steriel met een mooi jong kind op de cover met een veer voor haar ogen. Er word gelijk duidelijk gemaakt dat er iets mysterieus aan de hand is met dit meisje.
Het boek zelf heeft een heerlijk maatje waardoor he lekker in de hand ligt met dikke stevige pagina’s. Het lettertype leest heerlijk en de pagina indeling maakt dat het gemakkelijk en snel leest.

Het boek is ingedeeld in verschillende hoofdstukken. De ene vanuit het oogpunt van David de andere vanuit Annabel. Dit zorgt er voor dat er een enorme vaart in het boek blijft waardoor je moet blijven lezen.
Judith heeft de personages heel mooi omschreven. Vooral hun worstelingen waar ze doorheen moeten en hun gedachtegang. Je leest het met begrip maar ook met een enorm raar onderbuik. Ook hierdoor moet je blijven lezen.

Wel is dit boek echt geen thriller. Er zit een behoorlijke vaart in maar spannend is het boek zeer zeker niet. Echter is het natuurlijk wel dat je wil weten hoe het verder gaat en hoe het gaat aflopen.

Het onderwerp is heftig misschien voor mij zelf wel iets te heftig op dit moment. Hierdoor las ik het boek met een extra zware steen op mijn maag. Maar aan de andere kant vond ik het boek soms ook een beetje saai. Het duurde me soms allemaal wat lang en het was wat veel van hetzelfde. In het begin weet je al hoe het met 1 van de personages af gaat lopen en ik had een beetje het gevoel dat ik daar de hele tijd naartoe aan het lezen was.

Echter weet het boek zeker op het einde een heel erg gevoelige snaar te raken. Het boek heeft me dan ook aardig wat traantjes bezorgd. Het is heel erg mooi en vooral mooi omschreven. Judith weet een hoop situaties op een pijnlijk gevoelige manier aan te snijden. Zowel het verlies als het gevoel van verwarring en verlies.

Met het begin van dit boek ben ik het eigenlijk nog altijd niet eens omdat het wat info gaf die voor mij aan het einde nog geen duidelijkheid gaf waarom dit zo in het begin was.
Door alle min en plus punten heb ik een heel gemengd gevoel over dit boek.
Maar door de beladen emoties die het opriep en de constante drang om door te blijven lezen is het toch een zeer goed boek.

“Judith Visser neemt je mee op een bijzondere reis met wisselende gevoelens en emoties”