Film: Christopher Robin

Lieve lezers,

Het is al weer even geleden maar op de premiere dag ben ik snel naar Christopher Robin gegaan. De nieuwe film over Christopher/Janneman Robin(son) en Winnie de Poeh. Daarna ben ik direct op vakantie naar Disneyland Parijs gegaan dus deze recensie hadden jullie nog van me tegoed.

De inmiddels opgegroeide Janneman Robinson is niet gelukkig, hij moet veel werken en wordt niet goed betaald waardoor zijn toekomst onzeker is. Hij heeft een gezin, maar door zijn werk heeft hij maar weinig tijd voor zijn vrouw en dochter. Janneman is bijna vergeten dat hij zijn jeugd heeft doorgebracht met de eenvoudige, honing-liefhebbende beer Winnie de Poeh en zijn vriendjes. Op een dag wordt hij herenigd met Winnie de Poeh, die hem eraan herinnert dat nietsdoen soms gewoon goed is. Als de aktetas van Janneman Robinson op ongelukkige wijze verdwijnt, gaan Poeh en zijn vriendjes, Knorretje, Iejoor en Teigetje op avontuur in London om hem terug te brengen, want beste vrienden zullen er altijd voor je zijn.

Laten we beginnen met dat ik een grote fan van van Poeh. Ik heb heel veel boeken in huis over Poeh en lees deze soms nog even lekker door. Een nieuwe film van Poeh was dan ook echt enorm welkom. En dat samen met onze geliefde Janneman Robinson is perfect.

Laat ik er mee beginnen dat ik erg blij ben dat Poeh deze keer wat meer trouw is aan het boek. Poeh is zoals hij geschreven is en niet zoals Disney hem als teken figuur heeft weg gezet. Hier was ik persoonlijk erg blij mee.
In de film zie je hoe Janneman groot is geworden. Ondanks al zijn beloftes had hij al heel lang niet meer gedacht aan Poeh en is hij alleen maar bezig met zijn werk. Totdat het lot ineens in grijpt.

Ik heb enorm gelachen bij deze film en het was prachtig om alle vrolijke vriendjes weer eens te zien. Omdat de film real life is is het niet direct een kinderfilm. In de zaal zaten vooral volwassenen en iedereen had volgens mij even veel plezier met het terug zien van alle oude vrienden.
De film gaf me weer het vrolijke gevoel dat Poeh altijd geeft met hier en daar ook bijna een traantje.

Christopher Robinson is een geweldige familie film die je terug brengt naar de magische kindertijd die we als volwassenen veel te vaak vergeten. 

Liefs, Marjolein