Lieve lezers,
Gisteren was het zo ver eigenlijk kon ik naar Love, Rosie. De kaartjes waren op de mat gevallen en zo ging ik naar Antwerpen om daar deze film te zien.
Titel: Love, Rosie
Regie: Christian Ditter
Verschenen: 18 december 2014
Duur: 102 minuten
Cast: Lily Collins, Sam Claflin, Suki Waterhouse
Genre: Romantische komedie
Rosie (Collins) en Alex (Claflin) delen sinds hun jeugd alles met elkaar, van de eerste kus tot ‘de eerste keer’. De twee willen niets liever dan Londen ontvluchten en samen studeren in Amerika.
Wanneer Rosie onverwachts zwanger wordt, valt dat plan echter in duigen. Alex besluit in zijn eentje naar Amerika te gaan en in eerste instantie lijkt er niets tussen de vriendschap van Rosie en Alex te kunnen komen. Echter dreigt de afstand na loop van tijd hen toch uit elkaar te drijven, zeker wanneer het niet altijd lukt om de belangrijke momenten in het leven met elkaar te kunnen delen. Is vriendschap voor eeuwig?
Love, Rosie is een prachtige film. Zoals jullie al wel verwachtte is deze film gebaseerd op het boek Where rainbows end (nu Love, Rosie) van Cecelia Ahern. Ook wel bekend van het boek en de film P.S I love you.
Ik moet toegeven dat ik in het begin dacht, hier gaan we met de zoveelste liefdesfilm. Maar dit is me honderd procent mee gevallen. Het is een liefdesverhaal dat echte moeilijkheden laat zien en het langs elkaar heen lopen van geliefde.
De film is zeker geen platte film er zitten verschillende levels van verhaal in. Zo zie het het liefdesverhaal en de persoonlijke moeilijkheden maar ook het gewone leven er omheen dat gewoon door gaat.
Je leert Rosie en Alex kennen vanaf hun kinderjaren en gaat zo mee door de tijd naar waar ze elkaar voor het eerst mis lopen in de liefde. Dit word gevolgd door alle misstappen die ze maken waardoor ze telkens langs elkaar heen leven. Ook de nieuwe vriendschappen en mensen uit het verleden blijven terug keren wat voor een mooi realistisch effect zorgt. En je echt op gaat in het verhaal.
Vanaf het begin van de film werd er al heerlijk hardop gelachen in de zaal. De herkenbare en stomme situaties die we allemaal wel eens mee maken waren goed aanwezig bij deze film. Een echte Romantische Komedie dus, maar natuurlijk kwam er later ook echt de diepgang in.
Ik kan niet zeggen dat deze film een tranentrekker is zoals P.S. I love you. Ik moest namelijk zelf geen traantje laten en over het algemeen kan ik goed huilen bij films. Wel was er een frustratie level in de film over hoe het toch mogelijk kan zijn dat ze elkaar zo mis blijven lopen. Maar dit maakte de film ook zeker zo leuk. Met stiekem toch wel een wijze levensles er in.
Love, Rosie is een vrij lange film maar dit heb je totaal niet door omdat het verhaal zo goed is. Het is een heerlijke film om te kijken zowel samen als alleen. Het boek heb ik helaas nog niet gelezen maar die staat sinds gisteren bovenaan op mijn verlanglijstje.
Ook zin om het boek te lezen?
Klik hier voor de nieuwe uitgave in het Nederlands.
Klik hier voor de originele uitgave in het Engels.
Met dank aan WPG Uitgevers België.
Liefs, Marjolein