Recensie: Kleine zwarte leugens

Lieve lezers,

Een tijdje geleden ontving ik van AW Bruna hun nieuwste boek Grote Kleine Leugens. Een boek waarin ik niet kon wachten om te gaan lezen en besloot dan ook dat dit mijn eerste boek dit jaar zou worden. Het eerste boek is het echter niet geworden maar wel het tweede boek. Er is een boek tussendoor gelezen namelijk. Grote Kleine Leugens is een redelijk dikke pil en vandaag wil ik jullie graag vertellen wat mijn mening over dit boek is.

Lees snel mee…

Titel: Kleine zwarte leugens
Auteur: Sharon Bolton
Verschenen:  Januari 2017
Pagina’s: 416
Uitgever: AW Bruna

Wat is het ergste wat je beste vriendin je kan aandoen?
Het was geen opzet. Een moment van onoplettendheid, een tragisch ongeval – en twee kinderen komen om. Die van jou.
Op een eiland met maar weinig inwoners is het onmogelijk om de vrouw die je leven kapot heeft gemaakt te ontlopen. Elke toevallige ontmoeting is een pijnlijke herinnering aan alles wat je hebt verloren: je gezin, je toekomst, je gezond verstand. Hoe lang duurt het dan nog voordat de gedachte aan wraak onweerstaanbaar wordt? 
Dus nu… wat is het ergste wat jij je beste vriendin kunt aandoen?

 

Laten we bij het begin beginnen. Dit boek heeft een prachtige cover, ik heb er regelmatig minuten naar zitten staren omdat hij zowel mooi als mysterieus is. Het boek is heerlijk dik maar gelukkig niet al te zwaar en heeft een heerlijke papier kwaliteit. Ook is het boek lekker stevig gebonden waardoor je nu helemaal geen lees sporen ziet op de rug.

De achterflap verklapt al ongeveer waar het boek over gaat. Maar toch heeft deze flaptekst niets te veel gezegd. En dit in combinatie met de cover geeft precies aan wat het boek is. Namelijk Mysterieus. Dit boek is echt aan alle kanten een groot mysterie.

In dit boek leer je kennis maken met verschillende personages en lees je mee vanuit de wereld van  3 verschillende personages. In het begin leer je kennis maken met Catrin die het meest verschrikkelijke ter wereld heeft mee gemaakt, al haar kinderen zijn overleden. En dit heeft zij te danken aan haar beste vriendin Rachel. Je krijgt inzicht in de hel die Catrin door maakt maar ook hoe woede en wraak van binnen borrelt. Hierdoor leer je Catrin kennen en begrip voor haar te hebben. Ook maak je kennis met Callum een oud militair die helaas het nodige heeft meegemaakt. Hij is een vriend van Catrin maar kent Rachel ook.. En natuurlijk Rachel, de vrouw die alle ellende heeft veroorzaakt. Hoe is zij tot haar daad gekomen?..

Dit boek begint vrij rustig maar weet toch vanaf de eerste regel te boeien. Want iemand met zo veel wraak en waarom dat moet je gewoon te weten komen. Het verhaal ontluikt zich heel langzaam maar heel erg mooi. Sharon neemt je mee door een waanzinnig landschap met eigenzinnige mensen maar vooral ook een eiland met verdriet en angst. Dan ineens neemt het verhaal een spannende wending en word je nieuwsgierigheid op meerder punten en manieren geprikkeld. Hierdoor is dus wegleggen geen optie meer.
Maar nu moet je niet denken dat het spannend word in de zin van wilde achtervolgingen bizarre confrontaties enz. Er gebeurt namelijk iets ergs en iets waar alle eilandbewoners bang voor zijn. Hierdoor word je eigelijk een beetje afgeleid van hetgeen waar we eigenlijk naar op zoek waren. Maar dan zonder dat je het door hebt wordt je helemaal terug geslingerd naar het schokkende verhaal dat ineens te veel raakvlakken gaat krijgen.

Dit boek heeft me niet alleen op het puntje van mijn stoel laten zitten, het heeft me bang gemaakt, aan het huilen gemaakt, en vooral heel veel kippenvel bezorgd. Maar ook heeft het me mee op reis genomen naar een deel van de wereld waar ik nog nooit ben geweest. Maar ik kon me totaal kon inleven in deze wereld door de zeer goede schrijfstijl.

Eigenlijk wil ik uren en uren met iemand over dit boek praten. Wat alle scenario’s die ik in mijn hoofd had bleken op het einde van het boek niet te kloppen. Na het lezen van dit boek was mijn eerste reactie dan ook Wauw, dat zag ik niet aankomen. En daarna: Ik wil het boek NU nog een keer lezen.

Ik kan dan ook niet anders dan dit boek vijf sterren te geven:

“Kleine zwarte leugens is zo veel meer dan een spannend boek. Ga dit lezen.”

Hebben jullie dit boek al gelezen?

Liefs, Marjolein