Recensie: De grote stilte – John Boyne

Lieve lezers,

Vanuit Uitgeverij Meulenhoff/Boekerij kreeg ik het verzoek of ik een ontmoeting wilde met John Boyne bekend van De jongen in de gestreepte pyjama. Hij heeft namelijk sinds kort een nieuwe Roman op de markt genaamd ‘De grote stilte’ en komt deze in de week van 5 juni in Nederland promoten.
Tegen dit verzoek kon ik natuurlijk geen nee zeggen dus lag bij mij de taak om zijn nieuwe boek te lezen.

Titel: De grote Stilte
Auteur: John Boyne
Verschenen: April 2015
Pagina’s: 400
Uitgever: Uitgeverij Boekerij

Schermafbeelding 2015-05-28 om 12.51.55

Koop bij bol.com

1972. De jonge Odran Yates gaat in het klooster, omdat zijn moeder hem ervan overtuigd heeft dat het priesterschap zijn roeping is. Hij begint vol ambitie en hoop aan zijn nieuwe ­leven, toegewijd aan zijn studie en open voor nieuwe vriendschappen.Veertig jaar later staat zijn vertrouwen in de Kerk onder grote druk door de vele onthullingen over misbruik. Vrienden van hem zijn voor het gerecht gesleept, collega’s zijn gevangen­gezet en vele jonge parochianen zijn getekend voor het leven. Odran vermijdt contact met de buitenwereld uit angst voor afkeurende blikken en beledigende opmerkingen. Maar als een familiedrama oude wonden weer openrijt, voelt hij zich gedwongen om de confrontatie aan te gaan en zijn eigen rol in de gebeurtenissen onder ogen te zien.Het heeft vijftien jaar en twaalf romans geduurd voor John Boyne over zijn vaderland Ierland kon schrijven. Het ­resultaat is een van zijn krachtigste boeken ooit: een ­verhaal over vriendschap en morele moed, en de duistere uithoeken waarin een mens soms terechtkomt. 

Odran Yates heeft geen gemakkelijk verleden gehad. Op jonge leeftijd is hij zijn vader en zijn broertje verloren en zijn moeder heeft zich daardoor vastgeklampt aan het geloof. Hierdoor is zijn moeder er dan ook van overtuigd dat de jonge Odran een roeping heeft. Ze stuurt hem naar het seminarie om he te laten opleiden tot priester, hier leert Odran Tom kennen zijn celgenoot waarmee hij samen op het seminarie zit. Ze worden goede vrienden en samen gaan ze verkennen wat het seminarie voor hun inhoud. Tot Odran een speciale eer krijgt en Tom en Odran hun wegen scheiden. Een aantal jaar later staat Odran als priester flink onder druk over al het misbruik in de kerk wat naar buiten is gekomen. Odran word hierdoor steeds meer herinnerd aan zijn eigen verleden. Had hij misschien meer kunnen doen, en heeft hij zijn ogen gesloten voor alles…

Toen het boek op de mat viel wist ik in eerste instantie niet zo goed wat ik moest verwachten maar de achterflap tekst en de kaft intrigeerde me vanaf het eerste moment.

Al snel begon ik te lezen en was gelijk betoverd door de bijzondere en mooie schrijfstijl. Het pakt je beet en trok je mee dit intrigerende verhaal in. Ik kan niet zeggen dat het verhaal spannend of romantisch was maar het was simpelweg bijzonder intrigerend, hierdoor werd ik helemaal in het verhaal gezogen.
John Boyne weet zijn personages zo neer te zetten dat ze voor je ogen gaan leven en dat je mee gaat voelen met Odran en soms zelfs even verwart als hem raakt. Ook heeft John Boyne het prachtig neer weten te zetten dat het ene moment je het gevoel hebt dat Odran jou het verhaal verteld en het andere moment je het verhaal meeleeft.

Ik ben op een bijzondere manier betoverd geraakt door dit boek. Feitelijk verteld het boek niets nieuws maar het laat je wel een andere blik op de zaak werpen ongeacht van hoe je over dit onderwerp denkt. Om dit onderwerp heen zit nog een groter verhaal wat het allemaal een zeer persoonlijk verhaal maakt waardoor het verhaal nog een extra diepgang krijgt.
John Boyne heeft namelijk een zeer moeilijk punt aangesneden met dit boek wat ik bijzonder dapper vind. Hij heeft een groot risico genomen om een boek over dit onderwerp te schrijven. Echter denk ik niet dat iemand hem op dit verhaal kan afkeuren omdat hij het zo waanzinnig mooi en goed geschreven heeft.

Ik heb dit boek met een lach een brok in mijn keel en een traan gelezen. Het deed echt iets met me op een manier waarvan ik dit niet verwacht had. En dat valt ook te zien aan mijn Goodreads update lijst:

goodreads

John Boyne weet met dit boek een bijzonder moeilijk onderwerp prachtig neer te zetten. Met zijn personage Odran weet hij je een prachtig verhaal in te loodsen waarbij je als lezer zelf ook verblind wordt maar toch kritisch en scherp blijft.

Als kleine kanttekening wil ik nog wel mee geven dat ik zelf Rooms Katholiek ben. Ik kan niet zeggen dat ik streng gelovig ben maar ik ben wel gelovig op mijn eigen manier. Dit boek is natuurlijk een heftig onderwerp over wat zich allemaal in de kerk heeft afgespeeld door de jaren heen. Echter heeft dit boek voor mij totaal geen aanstotend of naar beeld geschept maar een beeld van hoe het in de werkelijkheid helaas is gegaan.

Persoonlijk vind ik het persoonlijk altijd heel leuk als je later in een boek pas je realiseert wat er nu eigenlijk op de kaft staat. En in dit boek kwam dat met een bom binnen. Toen het boek op de mat viel dacht ik namelijk echt dat de kaft iets anders voor ging stellen. Ook ontvouwde de betekenis van de titel zich voor mij pas echt op het einde, hierdoor blijft de titel je nog heel lang bij.

“De grote stilte is een bijzonder intrigerend boek over een intens onderwerp”  

SterSterSterSterSter

Een zeer verdiende 5 sterren voor dit boek. Je moet het namelijk echt lezen.

Ik kan niet wachten om deze auteur in het echt te ontmoeten en daarover krijgen jullie natuurlijk een verslag te lezen.

Liefs, Marjolein

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *