Sprookjesboek: Het meisje met de zwavelstokjes

Lieve lezers,

Het is weer weekend en weer tijd voor een sprookje. Vandaag een sprookje dat mij in de Efteling altijd heel erg raakt. Niet alleen is het een bijzonder en droevig sprookje maar het is ook nog eens op een prachtige manier uitgebeeld in de Efteling.
Vandaag ga ik jullie vertellen over: Het meisje met de zwavelstokjes.

IMG_0532

Dit sprookje verteld het verhaal van een arm, klein meisje dat helemaal alleen door de stad dwaalde op oudejaarsavond. Het meisje moest van haar ouders zwavelstokjes verkopen. Ze was ‘s ochtends vroeg al van huis gegaan en haar sloffen al verloren. Het meisje liep op blote voetjes door de sneeuw. Ze had het oh zo koud, en in alle huizen die ze passeerde brandde de kaarsen en waren de kerstbomen verlicht.

Ze had het zo koud dat ze toch maar besloot om een zwavelstokje aan te steken. Deze brandde prachtig en er vormde zicht een prachtig beeld in haar. Maar helaas ook dit zwavelstokje doofde.  Toen bijna alle zwavelstokjes op waren zag het meisje een prachtige vallende ster. Van haar oma had ze geleerd dat er dan iemand stierf en een ziel op reis ging.

IMG_0531

Dit verhaal weet me elke keer heel erg diep te raken. Het is zo simpel en daardoor zo krachtig en bijzonder. Het laat zien hoe hopeloos een klein kind kan zijn en hoe onvoorwaardelijk de liefde van een kind kan zijn.
De boodschap in dit sprookje is dan ook dat je niet bang hoeft te zijn maar dat we ook voor elkaar moeten zorgen.

Dit sprookje moet je gewoon echt zelf gaan lezen. Een van de mooiste, maar ook droevigste sprookjes die ik ooit gelezen heb.

Ken jij het verhaal van Het meisje met de zwavelstokjes? 

Liefs, Marjolein

 

One thought on “Sprookjesboek: Het meisje met de zwavelstokjes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *