Liever lezers,
Vandaag weer een persoonlijke blogpost.
Sommige van jullie zal het vast en zeker al wel zijn opgevallen. Andere misschien nog niet. Maar in mijn posts staat meestal wel een of meer spelfouten. De reden daarvoor: ik heb dyslexie.
Voor de mensen die nog niet weten wat dyslexie is, of voor de mensen die het nog niet precies weten:
Dyslexie betekent letterlijk: niet kunnen lezen. De term komt uit het Grieks. Dys = niet goed functioneren, beperkt, en lexis = taal of woorden.
Bij dyslexie gaat lezen, spellen en ook zelf schrijven, gezien de leeftijd en het onderwijsniveau, veel te moeizaam, terwijl iemand wel een gemiddelde intelligentie heeft. Er is alleen sprake van dyslexie als er geen andere oorzaken zijn die de leesproblemen kunnen verklaren. Bij dyslexie kunnen zowel lees- als spellingsproblemen voorkomen, maar deze komen ook los van elkaar voor.
Bron: 101books
Deze foto kwam ik tegen op een engelse boekbloggers site. Deze blogger wilde met deze foto laten zien hoe lezen er voor iemand met dyslexie uit ziet. Natuurlijk zien wij niet letterlijk de letters zo, maar het is qua moeilijkheid wel vergelijkbaar… Best moeilijk om te lezen toch?
Sinds groep 4 weet ik al dat ik dyslectisch ben. (eigenlijk wisten we het al eerder maar toen kon ik pas een officiële verklaring krijgen) Tegen mij als kind zijnde is hier nooit een probleem over gemaakt. Mijn oudere zus heeft het namelijk ook en mijn moeder ook. Mij is gewoon altijd verteld dat ik het daardoor soms iets moeilijker heb dan een ander op school maar dat het zeker niet erg is.
Dat is ook de reden waarom je mij nooit zal horen zeggen dat iemand met dyslexie zielig is. Dat is namelijk (in mijn ogen) niet zo.
Van kleins af aan heb ik al ‘problemen’ gehad met lezen. Lezen is voor mij lastiger gaat langzamer enz. Toch heb ik het plezier in lezen een aantal jaar geleden terug gevonden. Vanuit daar is het doorgegroeid naar een blog. Omdat mijn ouders me nooit angst of beperkingen hebben opgelegd met mijn dyslexie durfde ik het dan ook aan om deze blog te beginnen. Met alle succes tot nu toe van dien.
Veel mensen zeggen: ‘Jij bloggen ?! Maar je hebt dyslexie hoe doe je dat dan?”
Heel simpel, gewoon doen. In het begin had ik een paar mensen die soms mijn blog na keken voor ik hem online gooi. Inmiddels doe ik dit niet meer. Het kost een berg tijd en je kan nooit je opborrelende inspiratie direct posten. Want de ander moet maar tijd hebben en dan ook nog eens echt aandachtig alles lezen. Nu snap ik heel goed dat mensen zeggen wat maakt dat nu uit. Echter voelde het altijd laten controleren voor mij op een bepaald moment niet meer lekker.
Ook denk ik dat ik mijn schaamte van online spelfouten maken voorbij ben. Ik heb gemerkt dat de meeste van jullie me er niet op afrekenen en dat voelt fijn en goed. (Thanks!!)
Nu las ik laatst een opmerking van iemand die me pijn deed en me deels ook aanspoorde om deze post toch eens te schrijven.
Ik las laatst in een bloggerscommunity als reactie op een post over juiste spelling de reactie: “Ik neem een blog waarin spelfouten staan gelijk niet meer serieus.” Wouw die kwam bij mij even binnen, want ja op mijn blog zijn nu eenmaal zat spelfouten te vinden (vast ook in deze post). Maar dat betekend dus dat deze persoon mij niet meer serieus neemt.. Ergens kan ik het ook wel begrijpen, soms lees ik ook blogs dat ik echt denk meid (sorry bloggers zijn nu eenmaal meestal vrouwen) D, T, DT of wouw dat is gewoon echt de verkeerde vervoeging. Dat je dan zegt sorry ik neem je niet helemaal meer serieus kan ik in komen. Maar dan nog.. Een blogpost vol met spelfouten kan voor mij vaak nog een goede blogpost zijn mits hij een goed onderwerp aankaart.
Nu wil ik niet zeggen dat mijn Nederlands dramatisch slecht is. Op de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen heb ik mijn Nederlandse taaltoets in 1 keer gehaald. Echter moest ik hem op Avans opnieuw maken en heb ik hem daar helaas nog altijd niet weten te behalen. Voor mij persoonlijk is dat heel erg pijnlijk, ik word namelijk door mijn dyslexie terug gehouden om mijn HBO diploma te behalen. Dit is dan ook de eerste keer in mijn leven dat mijn dyslexie me echt een beperking oplegt waar ik niet omheen kan.
Een punt waar ik me echter wel enorm aan irriteer ik dat ik vaak lees dat mensen met dyslexie willen gaan bloggen maar het niet durven omdat ze bang zijn afgebrand te worden op de taal. Tegen hun kan ik alleen maar zeggen Kijk mij! Dat klinkt inderdaad behoorlijk arrogant. Maar het is mij gelukt, ondanks mijn dyslexie waardoor ik veel trager lees heb ik het aangedurfd om een boekenblog te schrijven en deze in stand te houden. Laat je niet tegenhouden, en laat je al zeker niet tegenhouden door mensen die zeggen dat jij dat met je dyslexie niet kan.
Echter wil mijn blog en dyslexie niet zeggen dat je me niet zou mogen verbeteren. Dat mag natuurlijk altijd zet in de reactie op een vriendelijke manier dat er een spelfout in staat en dat waardeer ik zeker. Echter als je me dit meld op een neerbuigende/vervelende manier waardeer ik dit niet.
Om mijn hele betoog af te sluiten wil ik graag nog even tegen alle ouders kinderen leesgekken met dyslexie zeggen: Lees wat je wil lezen, of het nu boven je niveau is of onder je niveau. Geniet van het lezen!
Hoe staan jullie tegenover blogs met spelfouten?
Liefs, Marjolein
Wauw mooie post! Ik wist niet dat je dyslexie had, merk er niet veel van namelijk. Maar ik vind het knap dat je het zo uitlegt in een post. Respect en ik lees met plezier! 😉
Dank je wel 🙂 Super lief dat je even reageert.
Allereerst, boven alles, vind ik het echt super dat je, ondanks het feit dat je gewoon wat meer moeite hebt met lezen en schrijven toch een blog begint. Daar zijn ergens ook wel ballen voor nodig (spreekwoordelijk dan zeg maar hè ;-)).
Aan de andere kant snap ik zo’n opmerking ook wel. Afhankelijk van wat voor persoon je bent natuurlijk. Ik kan me voorstellen dat mensen, als ze op internet dingen lezen graag kwaliteit willen zien en daar horen geen spelfouten bij. Oké dat vind ik ook zo als je gaat kijken op een professionele site. Niet dat blogs niet prof zijn, maar de meeste blogs zoals die van ons zijn echt puur voor het plezier en omdat we graag iets met onze passie willen doen. En eerlijk is eerlijk. Ik probeer mijn blogs ook zo foutloos mogelijk te schrijven, zonder al teveel spelfouten. Maar ik ben ook geen wonder in Nederlands en soms schiet er wel eens wat doorheen. Tja, so be it. Ik ben ook maar een mens, net als jij. Dus ach, die paar spelfoutjes. Het is ook wel een beetje wat jij zegt: zolang de tekst verder wel goed is qua inhoud en als hij wel redelijk leesbaar is, dan kan ik er wel mee leven. Zeker als je net als jij dyslexie hebt.
Lang betoogje, haha. Maar nogmaals, ik vind het wel echt tof dat je ondanks je dyslexie toch een blog bent begonnen! En dat je je door zo’n opmerking niet laat terugschrikken en gewoon doorgaat met bloggen!
Wat een lief betoogje 🙂 Deze post was stiekem best wel eng. Ik ben daarom heel blij met je reactie. Die ik ook volkomen begrijp. Op een grote website kan je het niet maken om spelfouten te zetten maar dat wordt ook gecontroleerd door meerdere mensen. Op een blog vind ik het net zoals jij wel kunnen. Xx
Goed dat je het toch hebt geschreven dan! Ik vind blogs als deze, waarin de blogger zichzelf min of meer een vraag stelt en daardoor de lezer ook altijd interessant, omdat het aanzet tot denken wat je er als lezer nou eigenlijk van vindt.
Mijn zusje heeft ook dyslexie. Ik zag haar altijd zwoegen bij haar dyslexiecoach en ze haatte lezen echt. Dat laatste heb jij dus niet 😉
Ik had er ook echt een hekel aan zoals ik al meldde. Ik kan jou/je zusje maar 1 tip geven. Geef haar het beste boek dat je hebt en laat haar ook verslaafd worden aan boeken 😉
Om eerlijk te zijn lees ik zo vaak boeken en alles, dat ik waarschijnlijk heel veel spelfouten niet eens merk. En dyslexie mag je niet beperken om een blog te beginnen, als het je droom is moet je die echt waarmaken! Ik heb zelf trouwens discalculie, dat is dan het omgekeerde. En het is niet omdat een blog vol spelfouten staat (wat ik bij jou erg vind meevallen) dat ik die niet serieus zou nemen. Alleen als iemand echt in schunnige taal schrijft en hoofdletters waar het niet hoort en letters en cijfers door elkaar. (ik weet ongetwijfeld dat dat een naam heeft), dan zou ik het niet meer serieus nemen. Weet wel dat ik je blog met plezier lees, en ik ben een stille lezer maar het meeste lees ik toch echt wel 😉 xxx
Om eerlijk te zijn, ik vind zelf het hele d, dt, t erg lastig. Ik zal ook nooit bij iemand anders zien of het niet goed is geschreven. Ik probeer er op te letten bij mezelf maar er zullen vast wel posts van mij te vinden zijn waar dat fout gaat. Ik erger me niet zo aan spelfouten, natuurlijk wil je kwaliteit leveren. Maar ik let vooral op het enthousiasme dat mensen in hun blog stoppen.
Ben copywriter van beroep, maar in mijn blogjes staan her en der ook zeker fouten hoor – ik lees ze ook bijlange na niet genoeg na alvorens ze te publiceren :p Ik had bij jou alleszins nog niet direct opgemerkt dat er meer fouten stonden dan bij de gemiddelde blogger ofzo! In dt ben ik als ik niet heel goed oplet ook een ramp trouwens. Ik zeg altijd: taal is een communicatiemiddel, en zolang we elkaar verstaan en op een prettige manier met elkaar kunnen converseren is het goed! 😉 Creatief met taal omspringen vind ik soms zelfs belangrijker dan juist met taal omgaan. Daarvoor dient de eindredactie uiteindelijk, haha!
Hi Marjolein,
Wat ben je een topper dat je dit er op heb gezet! Het is moedig om zo open te zijn.
En gelukkig is niet iedereen zo als. ‘Als ik een spelfout zie, dan neem ik diegene niet meer serieus’
Btw. ik herinner me zo’n tekst waarop ik gereageerd heb? Is dat dezelfde? In dat geval hoop ik dat je dan mijn commentaar toen hebt kunnen lezen.
Je bent gewoon een topper met leuke posts! en dat is het belangrijkst!
Dank je wel 🙂 Wat een lieve reactie zeg!! Ik ga nog even naar die post zoeken.
Mooie post Marjolein!
Ik had al langer door dat er iets gaande was. Ik ben soms een echte grammarnazi en heb een hekel aan dt-fouten. Zulke fouten vallen mij dan ook meteen op. En iedere blogger (ook ik waarschijnlijk) maakt er zo nu en dan wel eens eentje, door snel te zijn, door de vermoeidheid wanneer je ‘s avonds nog snel een blogpost schrijft, … Maar bij jou gebeurde het iets regelmatiger dan gemiddeld. En raar maar waar, ik heb nooit gedacht dat je slecht was in taal. Want dan zou ik dit ook wel gemerkt moeten hebben aan rare zinsconstructies of woorden verkeerd schrijven (een c wordt een k bv.). Dus ik had zo wel een vermoeden dat het dyslexie zou kunnen zijn. En kijk, ik had gelijk.
Ik ben er mij maar al te goed van bewust dat lezen en schrijven niet altijd vanzelf gaat, maar het is wel knap dat je bent blijven proberen en er uiteindelijk ook in geslaagd bent om het graag te doen. Je blog, het boeken lezen, … Allemaal uitdagingen die je toch dagelijks aangaat. En ik vind dat dat eens gezegd mag worden. Want het is enorm knap van je dat je dat volhoudt. Moeilijk gaat ook en dat heb jij me zonet maar eens bewezen. 🙂
Wat een lieve reactie! Dank je wel!! X
Jeetje, wat fijn om te lezen. Ik heb hetzelfde probleem en herken mijzelf enorm in je verhaal. Mensen die je aardig wijzen op een fout is altijd fijn, mist het vriendelijk is. Ik heb ook vaker nare en neerbuigende opmerkingen gekregen. Dat doet mij ook enorm veel pijn. Ik vind het lastig om hiervoor uit te komen op mijn blog maar nu het drukker wordt op mijn website heb ik het gevoel dat het wel zou moeten. Misschien ook maar eens openheid geven…
Dank je wel voor je lieve reactie. Ook deze reactie doet mij weer goed. Voor mij was de eerste keer over de Dyslexie vertellen op mijn blog erg lastig. Het stond altijd wel ergens vermeld op de blog maar daar keek bijna nooit iemand. Na alle lieve reacties ben ik er ook niet meer bang voor. Wil je mijn blog lezen dan lees je hem maar met die paar taalfoutjes. Stoor je je daar te veel aan zijn er zat andere blogs. Zo sta ik er nu tegenover en dat maakt het bloggen een stuk plezieriger. Ik kan je nu al vertellen dat als je het ‘openbaar’ maakt en je alle lieve reacties ziet er een last va je schouders af valt.
Stuur je mij t.z.t een linkje als je het artikel geschreven en geplaatst hebt?