Interview James Frey

Lieve lezers,

Gisteren was het eindelijk zo ver ik mocht James Frey interviewen.
Een tikkeltje zenuwachtig pakte ik de trein vanaf Breda naar Amsterdam. Starbucks Sushi en Endgame ik kwam de reis wel door.

 

Na een uur en 10 minuten kwam ik aan op Amsterdam Centraal, vervolgens moest ik op zoek naar de juiste tram. Toen ik deze gevonden had vroeg ik voor de zekerheid ” gaat deze naar Spui” waarop ik een heel bekende stem hoor zeggen “ja deze gaat naar Spui” en van wie blijkt de stem afkomstig te zijn? Van Sipke Jan Bousema!

Na een kort ritje en een stukje wandelen kwam ik aan bij het hotel waar James Frey verblijft. De dames van de uitgeverij zaten al te wachten en ik kon gelijk gezellig bij hen aanschuiven. Het interview voor mijn interview duurde een stuk korter dan gepland, en aangezien ik een uur te vroeg op lokatie was kon ik gelijk door met mijn interview.

Een tikkeltje gespannen ging ik tegenover James Frey zitten in een kamertje. Maar de zenuwen waren al snel voorbij toen hij begon te praten.
De eerste indruk die hij op me maakte was dat hij een vriendelijke lieve man was.

Hieronder een kleine samenvatting van het interview wat bijna een uur duurde.
James Frey zijn inspiratie van dit boek is ontstaan door een boek dat hij als kind las met een puzzel er in verwerkt. Omdat hij aan dit boek zo veel plezier heeft beleefd wilde hij heel graag een boek schrijven met datzelfde spel element er in. Door middel van dit boek wil hij namelijk ook zijn lezers een leuke tijd geven. Zijn doel met al zijn boeken is namelijk de lezer een mooie tijd geven.

Natuurlijk heb ik voor jullie aan hem gevraagd of hij zelf weet hoe Endgame in elkaar zit. Maar helaas is het antwoord nee, hij weet maar voor de helft hoe de puzzel werkt. Hij heeft de puzzel door een externe groep mensen laten maken en alleen zij weten hoe de puzzel in elkaar zit. Dit is een bewuste keuze van hem geweest omdat hij het niet verstandig vond dat hij de oplossing wist. Dit is ook de hele reden waarom er achter in het boek niemand bedankt word terwijl hij dit in al zijn boeken wel doet. Hij wil namelijk niemand in connectie brengen met het spel/de puzzel.

Op mijn vraag of zijn verleden invloed heeft gehad op dit boek maakte hij gelijk de opmerking dat hij en Oprah goede vrienden zijn, dat ze boos op hem is geweest en haar excuses heeft aangeboden. Echter na het herformuleren van mijn vraag kreeg ik het antwoord dat niets uit zijn leven behalve het leuke kinderboek een inspiratie was tot dit boek.

Het favoriete deel van James in zijn boek zijn alle rustige momenten. Er zit heel veel actie in het boek en daarom vind hij juist de rustige momenten in zijn boek zo fijn. Zoals bijvoorbeeld de scene waarin hij in het dorp een kindje tegen komt en met dit kindje een bijzonder moment beleefd.

In Endgame staat de boodschap overbevolking centraal. James heeft dit gedaan omdat overbevolking echt een groot probleem begint te worden. Onze voedselvoorraad raakt op, onze medicijn voorraad raakt op en zo blijft er van alles minder over om van te kunnen leven.
Omdat het onderwerp overbevolking ook centraal staat in Dan Browns Inferno vroeg ik hem of hij dit wist. Echter had hij Inferno nog niet gelezen dus was hij hier niet van op de hoogte. Maar vertelde wel dat het een probleem aan het worden is dus hij het daarom goed vind dat dit soort onderwerpen aangekaart worden.
Vervolgens vroeg ik hem of hij verbanden zag tussen Endgame en The Hunger Games en Divergent. Dit vond hij eigenlijk totaal niet, het boek had geen raakvlakken met Divergent en alleen het spelelement van The Hunger Games. Maar dit spelelement wordt al jaren gebruikt in boeken. En zoals met elk spelletje kan er maar één de winnaar zijn.

Een van de lezersvragen was welk YA-boek karakter het goed zou doen in Endgame. Hier moest hij even over na denken maar kwam toen heel duidelijk naar voren met de vampiers van Twilight. Want ja, vampiers zouden het nu eenmaal goed doen in dit spel omdat ze snel en sterk zijn.

James kan zichzelf in al zijn personages terug vinden. Ze zijn tenslotte allemaal een deel van hem en hij heeft in hun allemaal eigenschappen verwerkt waarvan hij houdt en eigenschappen die hij haat.
Op de vraag hoe James zelf Endgame zou spelen antwoordde hij dat hij zou gaan samenwerken. Hij is namelijk te zwak om in zijn eentje stand te houden en zou dus zo vermoord worden als hij niet gaat samenwerken.

James voelt zich heel erg gezegend met al zijn lezers over de hele wereld. Dat is ook de reden waarom hij zo veel bezoekjes maakt hij wil namelijk graag zijn lezers bedanken want zonder zijn lezers is hij niets. James zei dit niet op de manier waarop ik het auteurs vaker heb horen zeggen maar hij vertelde het met passie en liefde voor al zijn lezers.

Los van auteur is James een echte vader. Een normale dag in zijn leven bestaat uit het voor zijn kinderen zorgen en schrijven. Hij vertelde over zijn kinderen van 9, 7 en 4 jaar vol liefde en passie. Ook zijn de mensen waar hij in het leven tegenop kijkt zijn vrouw en agent.
Op de vraag wie hij dan ook nog graag in zijn leven een keer zou ontmoeten antwoord hij Marvin Hagler en Taylor Swift omdat zijn dochter helemaal fan is van Taylor en hij haar een tijdje geleden mee heeft genomen naar een concert. Maar vooral omdat hij Taylor een top vrouw vind.

James is al meerdere malen in Nederland geweest en is echt dol op onze stad maar ook op de Nederlanders zelf wij zijn lekker direct en nuchter en hebben een juiste blik op het leven. Vandaag gaat hij zelf nog naar het Rijksmuseum en trekt hij lekker zijn eigen plan in Nederland.

Ondanks alles is James trots op zijn status als auteur en kon niet vaak genoeg benadrukken hoe gezegend hij zich voelt dat hij dit allemaal mag doen. Hij is nooit opgegroeid met de gedachte ik word auteur dat maakt hem extra dankbaar. Alles wat hij wil, is dat wij van zijn boeken houden.

Dit was het interview in een notendop.
Ik heb enorm genoten van dit interview met James Frey, het is een hele lieve aardige man die niet all over the place Amerikaan is.  Als ik kijk naar hoe hij de boeken gesigneerd heeft tovert dit elke keer weer een brede glimlach op mijn gezicht.

James, I loved interviewing you and thank you for the great time.

Liefs,

Marjolein