Lieve lezers,
Het veilige huis schijnt de zomer thriller van dit jaar te zijn. Ik keek dan ook enorm uit naar dit boek en heb hem natuurlijk deze zomer verslonden. Maar is hij echt zo goed als ze zeggen? Vandaag vertel ik jullie graag meer.
Titel: Het veilige huis
Auteur: Anna Downes
Verschenen: Juni 2020
Pagina’s: 367
Uitgever: De FonteinA
Het leven van Emily is op een dieptepunt beland, maar dan krijgt zij de kans van haar leven. Haar baas Scott vraagt haar als nanny aan de slag te gaan op het Franse landgoed waar zijn vrouw en dochtertje wonen. Emily wordt erheen gevlogen in een privéjet en is gecharmeerd van Scotts vrouw Nina en hun dochtertje. Ze leiden een luxeleven, maar al snel krijgt Emily twijfels. Waarom wonen ze zo geïsoleerd? Waarom spreekt het dochtertje geen woord tegen haar?
Laten we beginnen bij het begin. Deze cover pak je toch gelijk op. Het heeft iets super zomers maar ook ergens iets onheilspellends. Helaas was de binding iets zwakker dan ik gewend ben en heb ik daardoor voor het eerst sinds tijden en gebroken rug in een boek.
Het lettertype leest heerlijk en daardoor leest het boek ook zo weg.
Het verhaal is opgedeeld vanuit Emily en Scott en nog een paar flashbacks. Zoals jullie weten ben ik dol op boeken vanuit meerdere personages omdat stoppen met lezen dan gewoon moeilijk is. Zo ook bij dit boek, je krijgt een kijkje in het leven van Emily dat volledig overhoop ligt. Ook krijg je een kijkje in het leven van Scott waarbij je er al snel achter komt dat niets zo mooi is als het lijkt.
Het boek neemt je mee in een regelrechte achtbaan. Vanaf het eerste moment was ik geboeid. Ik vond het boek een beetje bizar probeerde al te puzzelen en snapte niet zo goed waarom sommige personages bepaalde dingen deden. Dit zorgde er gelijk voor dat je naar elk detail in het boek ging kijken om maar te speuren naar wat er toch allemaal gebeurde en waarom.
Helaas vond ik het midden stuk ietsjes langdradig. Het was zeker vermakelijk en hoorde bij het boek maar hierdoor lag de doorlezen drang iets lager. Ik denk dat ik daarom ook wat langer over het boek heb gedaan dan ik gehoopt had. Maar gelukkig maakte het einde het meer dan goed. Wauw, ik ben er nog altijd een beetje versteld van.
– Voor degene die het boek gelezen hebben – Ik zat wel op het rechte pad met mijn gedachten maar dit einde, wauw.
Eigenlijk is dit boek te bizar voor woorden. Liefde, lust, angst etc. het komt allemaal aan bod. Het leest als een heerlijk zomer boek met een flinke dosis spanning, het zet je constant op scherp en je leeft helemaal mee.
Vooral met het meeleven stond ik op een gegeven moment versteld van mezelf. Ook al wist ik dat iets helemaal foute boel was ik leefde zo mee met de personages dat ik ze ergens wel begreep. (Heb je dit boek gelezen vertel me aub dat ik niet de enige ben) Maar ondanks alles was ik heel tevreden met het einde.
Het veilige huis is een perfect zomerboek met een heel duister randje.
Liefs, Marjolein
