Lieve lezers,
Soms heb je van die boeken die je gewoon moet lezen. George is daar een van. Toen ik las dat dit boek ging over een transgender moest ik het lezen. Waarom? Omdat in mijn close omgeving twee mensen transgender zijn. Een in een ver stadia en de andere in het prille begin.
Nu denken wij als dit allemaal te kunnen begrijpen als we ons er voor open stellen. Maar doen we dat wel? Dit boek beloofde mij meer te vertellen. Lees snel verder of het dat ook deed.
Titel: George
Auteur: Alex Gino
Verschenen: Juni 2016
Pagina’s: 224
Uitgever: Kuitman
Leeftijd: 10 -14 jaar
George is een jongen. Om te zien tenminste. Want George weet zelf dat ze een meisje is.
Ze houdt dit voor iedereen geheim. Totdat ze met de klas een toneelstuk van haar lievelingsboek gaan opvoeren. George wil supergraag de hoofdrol van Charlotte spelen. Maar ze mag van de juf niet eens auditie doen… omdat ze een jongen is. Samen met haar beste vriendin Kelly bedenkt George een plan. Zodat ze niet alleen Charlotte kan zijn – maar vooral zichzelf, voor eens en altijd.
Ondanks dat dit boek een kinderboek is in de leeftijd die ik meestal niet lees wilde ik voor dit boek heel graag een uitzondering maken. Omdat dit boek een diepe betekenis heeft en een uitzonering is op de standaard boeken die er al zijn voor deze leeftijd.
De cover is indrukwekkend omdat hij simpel in zijn eenvoud is. Het witte houd alles neutraal en de gekleurde letters geven het iets fleurigs maar wekken toch vragen op. Het papier is lekker dik en het lettertype groot. Ideaal dus voor de leeftijdscategorie waar het boek voor bedoeld is.
In dit boek krijg je te maken met George die weet dat hij een meisje is. En dat weet hij al lang. Maar hier durft hij niet voor uit te komen. Hij heeft verborgen in zijn kast tijdschriften voor meiden. Dat zijn zijn vriendinnen want hij hun kan hij zichzelf zijn. Maar dan komt het toneelstuk om de hoek kijken. George is dol op Charlotte de spin in het toneelstuk en wil heel graag haar spelen. Volgens zijn/haar beste vriendin Kelly is dat geen elke probleem. Dat kan toch gewoon?! Echter ziet de juf dit niet zitten. De juf denkt dat dit een grap is. En dit doet met George meer dan iedereen zou kunnen denken. Want als hij Charlotte kon spelen zou hij er misschien ook wel voor uit durven komen dat hij eigenlijk geen George de jongen is.
Dit boek heeft deurtjes geopend voor mij waarvan ik wel wist dat ze er waren. Maar nooit zo diep over na had gedacht. Zo begreep ik wel wat er door iemand heen kon gaan. Maar ik had nooit verwacht hoe een omgeving kan reageren. Ook zag ik in wat 1 iemand die begrip heeft kan betekenen voor een persoon. En natuurlijk hoe belangrijk vrienden zijn die je niet veroordelen.
Vanuit dit punt heb ik heel wat geleerd, maar ook dat je niet zomaar iemand in een hokje moet stoppen. Iedereen dacht namelijk dag George homo zou zijn.
Nu heeft dit boek hier en daar ook echt een gevoelige snaar weten te raken. Echtre begon het boek lekker met een goede vaart maar werd het een klein stukje een beetje saai. Dit had voor mij niet echt gehoeven. Echter denk ik wel dat door dit stuk de wat jongere lezer zich beter kan identificeren met George en de klas. Maar daarna greep het boek me ineens naar mijn strot. Ik ben zelfs even vol geschoten toen er een klein maar heel belangrijk gebaar kwam. Hier werd in het boek niet heel erg bij stil gestaan maar vanaf het eerste moment sloot ik dit in mijn hart. (Degene die het gelezen hebben weten waar ik het over heb).
Dit boek is niet alleen waanzinnig goed geschreven maar ook enorm belangrijk om te lezen en gelezen te hebben. Het maakt niet uit hoe oud je bent zorg dat je dit boek met deze belangrijke boodschap leest.
Zodat jij een beetje begrijpt wat er kan spelen en dat lichtje in de duisternis kunt zijn waarmee jij verschil maakt.
Dit boek is heel belangrijk om te lezen
Vind jij dat er meer boeken moeten komen over transgender kinderen?
Liefs, Marjolein
