Recensie: Lieveling – Kim van Kooten

Lieve lezers,

Vandaag een boek dat buiten het gewone valt. Een bijzonder en mooi boek. Laatst ook gezien bij de Wereld Draait Door.

Titel: Lieveling
Auteur: Kim van Kooten
Verschenen:  November 2015
Pagina’s: 236
Uitgever: Lebowski

  Koop bij bol.com

Puck is vijf jaar en woont met haar moeder in een achterstandswijk in Rotterdam. Op een dag verhuizen ze naar een kapitale villa in Zwijndrecht, waar de nieuwe man van haar moeder woont. Het lijkt een sprookje: de man – die door Puck ‘ome Meneer’ wordt genoemd – ontfermt zich over het meisje. Ome Meneer overlaadt haar met cadeaus, wast drie keer per week Pucks haren en samen maken ze lange tochten in zijn grote auto.

Puck is zijn lieveling.
Het is hun geheim.
Maar soms worden geheimen te groot om 
te bewaren en willen ze gevonden worden.
In Lieveling – gebaseerd op het verhaal van Pauline Barendregt – geeft Kim van Kooten een stem aan het meisje Puck, en weet ze dankzij haar lichtvoetige, maar haarscherpe toon het onvoorstelbare voorstelbaar te maken. Ze laat licht schijnen op een donker thema en weet een heftig verhaal met humor te vertellen – een prestatie van formaat.

Het eerste dat opvalt aan dit boek is dat het niet te dik is maar toch een heel erg mooi maatje heeft. Vervolgens de cover, mooi blauw met een kinderhoofd. Maar dat kinderhoofd is in de pagina gedrukt. Zo voel je dus de contouren van dit hoofdje. Als je de cover omslaat/boek opent zie je hetzelfde hoofd aan de andere kant. (Het ingedrukte deel is daar natuurlijk uitgedrukt) Dit hoofd is in kleur. Ik weet niet precies waarom maar het heeft iets bijzonders, het doet meteen iets met je. Maar wat, daar kan ik de vinger niet precies op leggen.

Het boek begint gelijk in een sneltreinvaart, je word gelijk getriggerd. Ook dit is de reden dat je gelijk blijft lezen. Het boek is grappig maar je voelt gelijk dat de ondertoon niet grappig is. Dit zorgt om de een of andere reden ook gelijk voor een tweestrijd.

De personages zijn geweldig uitgewerkt. Dit is natuurlijk omdat het ‘gebaseerd’ is op de waarheid. Maar om dit dan ook nog eens zo levensecht op papier te krijgen is bijzonder en heel erg knap. Je ziet hoe Puck van een vrolijk en normaal kind steeds langzamer begint te veranderen. In het begin heb je zelf niet eens zo zeer door wat er nu precies allemaal gebeurd maar hoe verder je leest hoe meer alarmbellen het gaat doen rinkelen. Ook de moeder van Puck, waarvan je eerst denk wat een dom wijf zie je langzaam veranderen en langzaam ga je ook haar begrijpen.
Doordat het boek vanuit het oogpunt van Puck is geschreven heeft het boek een soort extra dimensie. Het gevoel dat je van het boek krijgt is door het oogpunt van Puck nog gevoeliger.

Natuurlijk worden er in het boek een hoop heftige scenes besproken. Echter gaan deze gepaard me een bepaald soort humor. Ook wordt de heftigheid niet zo zeer benadrukt. Het staat er zoals het is geen hyperbol geen extra details. We weten allemaal met die paar woorden precies wat er gebeurd.
Dat is ook direct de kracht van het boek. Er wordt niet overdreven het is rechttoe rechtaan, geen overdreven zielige praat gewoon de keiharde waarheid.

Kortom Lieveling snijdt op een bijzondere manier een heftig onderwerp aan. Maar toch blijft het boek grappig en een roman.

Vanwege het einde (waar ik echt even met iemand over moet praten) net geen vijf sterren. Maar wel een hele ruime 4,5 ster.

SterSterSterSterSter half

Wil jij dit boek lezen of heb je het al gelezen?  

Liefs, Marjolein

Met speciale dank aan Lebowski/Overamstel. 

Klik hier voor meer info op de site van Lebowski over Lieveling.

2 thoughts on “Recensie: Lieveling – Kim van Kooten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *